Benim kızım büyüdükçe güzel , hanım hanımcık , söz dinleyen bi kız olacaktı...
Daha 1,5 bile olmadan 2 yaş sendromunun dibine vurmanın ne gereği vardı şimdi?
Çocuğumun içindeki chucky çıktı ortaya.
Her şeyi ağlayarak isteme , ne söylersen itiraz etme , ne isterse o olsun isteme , hayır kelimesine tahamül edemesede dili döndüğünce her şeye ''AYIH'' deme... Her şey uyuyor!
Terrible two!(Felaket 2)
Aman ki ne aman!
Bizlerde çocukla ilgili felaket kelimesi pek kullanılmaz. Kullanırsan da ayıplanırsın. Mucizevi bi şekilde anne olmuşsun bide çocuğuna laf ediyorsun. Aaaa ne ayıp! Uykusuzda kalsan , perişanda olsan , duş alamasan da o çocuk bir melek...Bunun ötesi yok!
Elin gavuru objektif olabiliyor ama bizim toplum baskısı öyle bir hal almış ki sinirden kudursan da çocuk hakkında bir şey söyleyemezsin kimsenin yanında.
Felaketin başlangıcında bu kadar kıyamet koptuysa devamını düşünmek istemiyorum bile!
'Al kızım ' 'AYIH'
'Ver kızım ' 'AYIH'
'Ye kızım ' 'AYIH'
'İç kızım ' 'AYIH',
Sanmayın ki bu hayırlar masumane!
Yerlerde yuvarlanıp kendini parçalamaya çalışmak suretiyle ebeveyn deli ederek ağlanır baktı ilgi çekemedi yüksek bir yere çıkılıp kendini boşluğa bırakılır! Formul bu! Sıkıyosa tepki verme!
Tamam yavrucum sen kendi kişiliğini oluşturuyosun da bizim kişiliğimizin (ve tabi sinir sistemimizin) içine tükürdün onu napıcaz?
Yani 1 ayda 10 yaş atıtk bu 2 yaş sendromuyla. Bu yaştaki bu kadar yuprattıysa biz bu kızın ergenliğiyle baş edemeyiz!
Yada oturup bekleyeceğiz yüce bir bilgeliğin inmesi için . Ancak öyle sabır gösterilir!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder