ÖZLEDİMMMM....

Deliksiz uykuyu , telaşsız yemeyi , telefonuma bakmadan (acil bir şey olur da çocuğu bıraktığım kişi arar mı diye) gezmeyi özledim...

Kız kıza dışarı çıkmayı , eve gideceğim saati uyku saatine göre hesaplamadan gönlümce sohbet edebilmeyi , süte geçer mi kaygısı olmadan istediğimi içebilmeyi özledim...

Uzun yolculuk yapmayı , kulaklıklarımı takıp (çocuk ağlarda duymazsam kaygısı olmadan) müzik dinlemeyi , başımı cama yaslayıp boş boş bakmayı özledim...

Evin sessizliğini , kitap okurken uyuyakalmayı özledim...

Program yaparken (çocuğu kime bırakırım kaç saat bırakabilirim kaygısı olmadan) hemen karar verebilmeyi  , aklıma estiğinde tek başıma çıkıp avare avare dolaşmayı özledim...

Dağa tırmanmayı , güneşin batışını seyretmeyi , ufuk çizgisine kadar yüzmeyi özledim...

Anne olmadan anlaşılabilecek şeyler değil bunlar (bende anne olmadan anlamazdım).

Meleğim büyürken bizim dünyamız küçülüyor.Tek umudum biraz büyüdükten sonra bunları beraber yapabilecek olmamız...